Peygamberimizin (SAV) bir mucizesi
Süheyl b. Amr, Kureyşlilerin en güçlü hatibiydi. Sözün etkili olduğu bir dönemde, devamlı İslam aleyhine konuşur, insanları etkilerdi. Bu zat Bedir savaşında esir alındı. Hz. Ömer (ra) hiddetli bir şekilde:
-Ya Rasulullah! Müsaade buyur, Süheyl' in ön dişlerini sökeyim de dili dışarı sarksın! Bundan sonra hiçbir zaman ve hiçbir yerde Sen' in ve İslam' ın aleyhinde hutbe irad edemesin! Dedi. Allah Rasulü (sav) her zamanki sakinliği ve sevecenliğiyle:
-Bırak onu ey Ömer! Ben ona böyle bir zarar veremem. Şayet bunu yapacak olursam, peygamber olmama rağmen Allah' da aynısını bana yapar. Acele etme, gün gelir o, senin methedip hoşlanacağın bir makamda konuşma yapar ve seni sevindirir, buyurdu. (İbn Hişam)
Hz. Süheyl (ra) Allah Rasulü' nün haber verdiği gibi zamanı gelince önemli bir misyon yüklendi. Konuşmasını zamanı gelince yaptı. Efendimizin (sav) vefatı üzerine yer yer irtidad (dinden dönüş) hareketlerinin görüldüğü, Mekke' nin çalkalandığı, genç vali Attab b. Esid' in korkup gizlendiği bir kaos döneminde, Hz. Süheyl (ra), Kabe' nin yanında kalkıp şöyle konuştu:
“Muhammed (sav) kimin ilahı ise, bilsin ki O vefat etmiştir. Allah ise, Hayy' dır ve hiç ölmez! Ey Kureyş cemaati! Sizler, Müslüman olanların en sonuncusu oldunuz, bari irtidad edenlerin ilki olmayın! Vallahi ben iyi biliyorum ki bu din, güneşle ayın doğuşu ve batışı devam ettikçe ayakta kalacaktır. Şu kendinizden olan kişi, sakın sizi aldatmasın! Muhakkak ki, benim bu iş hakkında bildiklerimi o da biliyor, fakat kendisinin Haşimoğulları' na olan kıskançlığı sadrını kaplamış, daraltmaktadır!
Ey insanlar! Ben Kureyş' lilerin mal bakımından en zenginiyim. Siz emirinizi büyük tanıyınız! Ona zekâtlarınızı ödeyiniz! Eğer İslam, sonuna kadar devam etmezse, ben sizin vermiş olduğunuz zekâtları geri ödemeyi tekeffül ediyorum! Dedi ve göz yaşlarına hakim olamayarak ağladı.”
Süheyl (ra) hutbesini bitirdiğinde insanlar yatışmıştı.
Hz. Ömer (ra) Hz. Sühey (ra)' ın bu konuşmasını işittiğinde, Allah Rasulü' nün sözünü hatırladı ve:
“Sen' in Allah' ın Rasulü olduğuna bir kez daha şehadet ederim Ya Rasulullah!”dedi ve gözleri doldu.
selam ve duaile..
Süheyl b. Amr, Kureyşlilerin en güçlü hatibiydi. Sözün etkili olduğu bir dönemde, devamlı İslam aleyhine konuşur, insanları etkilerdi. Bu zat Bedir savaşında esir alındı. Hz. Ömer (ra) hiddetli bir şekilde:
-Ya Rasulullah! Müsaade buyur, Süheyl' in ön dişlerini sökeyim de dili dışarı sarksın! Bundan sonra hiçbir zaman ve hiçbir yerde Sen' in ve İslam' ın aleyhinde hutbe irad edemesin! Dedi. Allah Rasulü (sav) her zamanki sakinliği ve sevecenliğiyle:
-Bırak onu ey Ömer! Ben ona böyle bir zarar veremem. Şayet bunu yapacak olursam, peygamber olmama rağmen Allah' da aynısını bana yapar. Acele etme, gün gelir o, senin methedip hoşlanacağın bir makamda konuşma yapar ve seni sevindirir, buyurdu. (İbn Hişam)
Hz. Süheyl (ra) Allah Rasulü' nün haber verdiği gibi zamanı gelince önemli bir misyon yüklendi. Konuşmasını zamanı gelince yaptı. Efendimizin (sav) vefatı üzerine yer yer irtidad (dinden dönüş) hareketlerinin görüldüğü, Mekke' nin çalkalandığı, genç vali Attab b. Esid' in korkup gizlendiği bir kaos döneminde, Hz. Süheyl (ra), Kabe' nin yanında kalkıp şöyle konuştu:
“Muhammed (sav) kimin ilahı ise, bilsin ki O vefat etmiştir. Allah ise, Hayy' dır ve hiç ölmez! Ey Kureyş cemaati! Sizler, Müslüman olanların en sonuncusu oldunuz, bari irtidad edenlerin ilki olmayın! Vallahi ben iyi biliyorum ki bu din, güneşle ayın doğuşu ve batışı devam ettikçe ayakta kalacaktır. Şu kendinizden olan kişi, sakın sizi aldatmasın! Muhakkak ki, benim bu iş hakkında bildiklerimi o da biliyor, fakat kendisinin Haşimoğulları' na olan kıskançlığı sadrını kaplamış, daraltmaktadır!
Ey insanlar! Ben Kureyş' lilerin mal bakımından en zenginiyim. Siz emirinizi büyük tanıyınız! Ona zekâtlarınızı ödeyiniz! Eğer İslam, sonuna kadar devam etmezse, ben sizin vermiş olduğunuz zekâtları geri ödemeyi tekeffül ediyorum! Dedi ve göz yaşlarına hakim olamayarak ağladı.”
Süheyl (ra) hutbesini bitirdiğinde insanlar yatışmıştı.
Hz. Ömer (ra) Hz. Sühey (ra)' ın bu konuşmasını işittiğinde, Allah Rasulü' nün sözünü hatırladı ve:
“Sen' in Allah' ın Rasulü olduğuna bir kez daha şehadet ederim Ya Rasulullah!”dedi ve gözleri doldu.
selam ve duaile..